„Mama krzyczy, tata krzyczy,
dla nas nie ma czasu,
ale babcia się nie boi
naszego hałasu…”

Tak śpiewały dzieci dla swoich
babć i dziadków.
Przedstawiając inscenizację przynosiły
w prezencie złotą rybkę, żeby spełniała
babci życzenia, buty bajkowe, żeby do
sklepu skracały drogę, stoliczek bajkowy,
który nakrywa się sam i na zawołanie
zjawia się obiad albo śniadanie oraz książkę
z bajkami żeby czytać ją wnukom czasami.
Na zakończenie dzieci złożyły swoim gościom
życzenia, podarowały prezenty
– Kodeks postępowania babci i dziadka,
a potem były już tylko buziaczki i słodki
poczęstunek.